Netokracja

Kapitalizm i kapitaliści mają się niezmiennie dobrze, ale w potęgę rośnie nowa elita wpływów. To netokracja – klasa dominująca epoki wszechobecnych sieci teleinformatycznych, z Internetem na czele, opinających świat coraz szczelniejszą pajęczyną. Kapitaliści wiedzą jak działają rynki i jak je wykorzystywać dla akumulacji kapitału i bogactwa. Netokraci wiedzą, jak działają sieci i jak wykorzystać drzemiącą w nich energię.

Netokrata może być kapitalistą, gdy wykorzystuje sieć by maksymalizować zyski i eksploatować w celach biznesowych nadarzające się okazje. Warto w tym miejscu wspomnieć Sergeya Brina i Larry’ego Page’a, twórców Google, bodaj najszybciej rozwijającej się korporacji w dziejach kapitalizmu.

Ale ikoną netokracji jest także Linus Torvalds, który wykorzystał drzemiącą w sieci wiedzę i energię, by stworzyć system operacyjny dla komputerów GNU/Linux. Nie kierowała nim chęć zysku. Pytany o motywy swej działalności, Torvalds odpowiada: just for fun!, po prostu dla zabawy. Netokratą będzie też Osama ibn Laden, który udowodnił 11 września 2001 r., że w Sieci tkwi energia zdolna wstrząsnąć największym supermocarstwem.

Alexander Bard i Jan Söderqvist, barwni szwedzcy netokraci podjęli się niełatwego zadania opisu klasy, jaką reprezentują i konsekwencji jej rozwoju dla całego społeczeństwa. „Netokracja. Nowa elita władzy i życie po kapitalizmie” jest napisana językiem manifestu zapowiadającego nadejście nowej rzeczywistości. Autorzy dowodzą swoich tez w sposób jasny i dosadny. Ich pewność siebie czasem razi, a czasem denerwuje, ale nie zostawia miejsca na obojętność. Specjalnie dla polskiego czytelnika napisali wstęp odnoszący się do bieżącej politycznej rzeczywistości.

Recenzja ukazała się pierwotnie w tygodniku „Polityka”

Alexander Bard, Jan Söderqvist, „Netokracja. Nowa elita władzy i życie po kapitalizmie”, tłum. Piotr Cypryański, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, W-wa 2006 r., s. 260