Uwaga, Jędrzejko. Pedagogika po góralsku

Wczoraj miałem okazję doświadczyć lekcji pedagogiki w wykonaniu prof. Mariusza Jędrzejki, zajmuje się  on profilaktyką uzależnień i często pojawia w mediach elektronicznych przy okazji dyskusji o dopalaczach, narkotykach i innych. Z prof. Jędrzejko zetknąłem się jako rodzic dziecka jednego z liceów na warszawskim Żoliborzu, władze dzielnicy zafundowały ekipie Jędrzejki rekolekcje w dzielnicowych szkołach, podczas których rozmawia z rodzicami, nauczycielami, a w końcu ma trafić do uczniów. Prof. Jędrzejko jest, jak sam przyznaje, zwolennikiem „pedagogiki konserwatywnej” (ale od razu zastrzegł na początku, że z tym świrem ojcem Rydzykiem nie ma nic wspólnego). Kilka przykładów tego konserwatywnego podejścia można było usłyszeć: jak sobie poradzić z trzynastolatką, która wbrew woli rodziców się maluje? Prowadzimy do łazienki i zmywamy makijaż mydłem, jeśli nie pomoże, drugiego dnia zmywamy szczotką, w końcu pumeksem. Metoda musi zadziałać, dowodem sam profesor – wspomina z rozczuleniem, jak ojciec góral twardą ręką oduczył go palenia papierosów – całą wieś słyszała, ale mały Mariusz wyszedł na ludzi i dziś krzewi pedagogikę po góralsku w stolicy.

Sprawdziłem w Google’u – prof. Jędrzejko lubi powtarzać zestaw swoich pedagogicznych argumentów, oto wariant przedstawiony w relacji w „Dzienniku Polskim”:

Przyszli kiedyś do mnie po poradę, pytali w jaki sposób dotrzeć do niej, żeby gimnazjalistka przestała się intensywnie malować. Kazałem się zastanowić czy stać ich na moja poradę, bo jestem „drogi”. Rzuciłem kwotę 1000 zł za poradę – śmieje się profesor. – Targowali się. Pytali czy za 500 zło ich nie przyjmę. Zgodziłem się. Zaczęliśmy terapię. Zaprowadziłem dziewczynę do łazienki i kazałem się umyć. Poinformowałem, że nie znoszę sprzeciwów. Makijaż został zmyty, wizyta byłą zakończona. Dałem jeszcze radę, żeby rodzice robili to samo. Wzięli dziecko i umyli umalowaną twarz wodą z mydłem, jeśli problem się powtórzy niech następnym razem umyją szczotką, a jeśli znów się pojawi makijaż, to niech umyją pumeksem. Konsekwencja rodziców powinna skutkować – zaznacza Jędrzejko.

Ciekawych kwestii na spotkaniu z überpedagogiem było więcej, w ramach wywodu o profilaktyce przeciwnarkotykowej dostało się Januszowi Palikotowi, który wystąpił w roli plemnika o zaburzonych właściwościach pod wpływem palenia marihuany. Profesor cały czas tęsknił nie tylko za twardą ojcowską ręką ale i za tradycyjną rodziną, bo dziś ludzie pędzą, rodzice są popieprzeni, rośnie liczba rozwodów. Gdybyśmy wrócili do starego dobrego świata, byłoby lepiej, wystarczy zresztą przeczytać w ulotce sygnowanej przez profesorską Fundację Pedagogium i Urząd Dzielnicy Żoliborz punkt: Co sprzyja ograniczaniu eksperymentów narkotykowych?

– silna więź emocjonalna z rodzicami i prawidłowo funkcjonujące środowisko rodzinne,

– regularne praktyki religijne (autentyczna wieź religijna)

– zainteresowanie nauką szkolną i funkcjonowanie w zrównoważonym środowisku szkolnym

– poszanowanie prawa, norm, wartości i autorytetów społecznych

– przynależność do pozytywnej grupy rówieśniczej

– aktywne uprawianie sportu

O ile wiem, ten ideał udało się zrealizować chyba jedynie kiedyś w Sparcie. Poza tym odwołuje się do mitologizacji rzeczywistości społecznej, zarówno współczesnej, jak i historycznej oraz sentymentalnego przekonania, że kiedyś było lepiej. Jak jest jego wartość operacyjna? Nie wiem, jak radzi sobie prof. Jędrzejko z profilaktyką uzależnień, nie rozumiem jednak dlaczego za publiczne pieniądze prowadzi w miejscu publicznym, jakim jest publiczna szkoła, ideologiczno-polityczną kampanię. Poniżej jedna z systemowych recept prof. Jędrzejki (tym razem za portalem Homo faber, transkrypcja ze spotkania z organizacjami społecznymi).

Może będziecie zaskoczeni, ale ja bym wzorców zachodnich w zasadzie nie przenosił na grunt Polski. Dlatego, że są to wzorce przeniesione z zupełnie innej kultury. Na przykład żadne narzędzia terapii narkotykowej, które sprawdzają się w Holandii, nie sprawdzają się w Polsce. Są stosowane, ale nie mają żadnego przełożenia na to, że ludzie przestają brać narkotyki. My jesteśmy bardzo specyficznym kulturowo społeczeństwem. Moda przenoszenia narzędzi z Holandii, Niemiec, ze Stanów Zjednoczonych jest błędem, bo to jest inne społeczeństwo. Ze Stanów Zjednoczonych przeniósłbym tylko jedną rzecz – budował setki boisk do gry w koszykówkę. Tak, jak to zrobił Guliani. Zlikwidował tysiąc etatów policjantów i kupił sto tysięcy piłek. Rzucił w piątek piłki do 1100 boisk – tyle postawił. Pierwszej nocy ukradli wszystkie piłki. Za tydzień w piątek wrzucił kolejne sto tysięcy piłek. Co zrobili? Ukradli. Trzeci piątek, wrzucił… zostały. Dlaczego? Bo już wszyscy mieli piłki. On już nie wrzuca piłek, bo są w domach. Zobaczcie, jak wygląda amerykańska koszykówka, a jak polska. A wybudowanie boiska kosztowało Amerykanów 10 tysięcy dolarów. Zatem w Polsce to kosztowałoby około 10 tysięcy złotych. Niedrogie.

Donald Tusk, pilny uczeń prof. Jędrzejki zadanie wykonał, mamy Orliki i twardą politykę antydopalaczową oraz antynarkotykową. Profesorska poradnia na brak pacjentów jednak nie narzeka. Najwyraźniej rzeczywiście ktoś jest popieprzony.